تأثیر آموزش به روش بحث گروهی بر مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان

هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش به روش بحث گروهی بر مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان بود که به روش شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه مورد مطالعه کلیه دانش‌آموزان دختر سال اول دبیرستان‌های شهرستان لنگرود (963 نفر) بودند. نمونه پژوهش تعداد 32 نفر از این دانش‌آموزان به روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه‌گیری مقیاس سنجش مهارت‌های اجتماعی ماتسون (1983) در قالب پنج عامل دارای 56 گویه در قالب پنج عامل جداگانه مهارت‌های اجتماعی مناسب، جسارت نامناسب، تکانشی عمل کردن، برتری طلبی و ایجاد رابطه با همسالان در طیف 4 درجه‌ای لیکرت بود. برای تعیین روایی سازه، روش آماری تحلیل عوامل با مقدار ضریب KMO 0/86 به کار گرفته شد. برای محاسبه پایایی از ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس برابر 86/0 استفاده گردید. از هر دو گروه پیش‌آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش به مدت یک ماه تحت آموزش به روش بحث گروهی قرار گرفت. و نهایتاً از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمده و برای تحلیل داده‎ها از آزمون کوورایانس چند متغیره (مانکووا) استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد؛ آموزش به روش بحث گروهی بر بهبود مهارت‌های اجتماعی مناسب دانش‌آموزان و همچنین بر کاهش جسارت نامناسب، تکانشی عمل کردن، برتری طلبی و بهبود ایجاد رابطه با همسالان در دانش‌آموزان تأثیر دارد.